11 May 2010

အခ်စ္အကၡရာ A to Z

Accept (လက္ခံသည္)

"ေလာကႀကီးမွာ ေျခာက္ပစ္ကင္းသူမရွိပါဘူး"
သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္ သူ႔အားနည္းခ်က္အပါအဝင္ သူ႔ရဲ႕အရာအားလံုးကို လက္ခံႏိုင္ရပါမယ္။

Belief (ယံုၾကည္ျခင္း)

အခ်စ္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းေတြ လိုပါတယ္။ တစ္ဘက္သားကို မယံုၾကည္ဘဲ အၿမဲသံသယအေမး၊ သံသယအေတြးေတြနဲ႔ အခ်စ္ကိုမယံုၾကည္ခဲ့ရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ လမ္းခဲြျခင္းနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ရပါလိမ့္မယ္။

Care (ဂရုစိုက္ျခင္း)

တစ္ဘက္သားကို ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတာ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အေရးေပးမႈကို ျပသေနသလိုပါပဲ။ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္နဲ႔ "အလုပ္ပင္ပန္းလား?"ဆိုတဲ့ ဂရုစိုက္တဲ့ အေမးေလးေမးႏိုင္သလို "မုိးေအးၿပီေနာ္... အေႏြးထည္ထပ္ဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္"ဆိုတဲ့ မက္ေဆ့ေလးလည္း ပို႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ဂရုစိုက္မႈေတြက တစ္ဘက္သားအတြက္ တကယ့္အသံုးမႏိုင္ဝင္ေပမယ့္ အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔စိတ္ကို ေႏြးေထြးၾကည္ႏူးေစႏိုင္ပါလိ
မ့္မယ္။

Devoted (သစၥာခိုင္ၿမဲသည္)

လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ၿပီဆိုရင္ သစၥာခိုင္ၿမဲရတယ္။ ေလွနံႏွစ္ဖက္နင္းတာက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို နာက်င္ဝမ္းနည္းေစတဲ့အျပင္ ေနာက္ဆံုးမွာ လမ္းခဲြတာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ရတတ္တယ္။

Enjoy (ေက်နပ္စြာခံစားသည္)

တစ္ဘက္သားရဲ႕အရာအားလံုးကို ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံတဲ့အျပင္ အခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္၊ ၾကည္ႏူးျခင္းေတြကုိလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ခံစားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွ ခ်စ္ခရီးလမ္းက ပိုတာရွည္တည္ၿမဲ ေပ်ာ္ရႊင္မွာျဖစ္တယ္။

Freedom (လြတ္လပ္မႈ)

လက္ထပ္ၿပီးအတူေနသည့္တိုင္ တစ္ဘက္သားကို ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈနဲ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္တခ်ဳိ႕ ရွိေစသင့္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်တာဟာ ေထာင္ထဲေရာက္သြားသလို အခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံတာမ်ဳိး တစ္ဘက္သားကို မခံစားေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ရွိသင့္ပါတယ္။

Give (ေပးဆပ္ျခင္း)

အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက ကိုယ္ေပးဆပ္တိုင္း ေပးဆပ္သေလာက္ ျပန္ရမယ့္အရာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မေပးဆပ္ရင္ေတာ့ လံုးဝျပန္ရဖို႔ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ေပးဆပ္သလိုမ်ဳိး တစ္ဘက္သားက ျပန္ေပးဆပ္ခဲ့ရင္ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့အခ်စ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

Heart (ႏွလံုးသား)

အခ်စ္မွာ အေရးအပါဆံုးအရာက ႏွလံုးသားတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားကို ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းၿပီး ခ်စ္သင့္တယ္၊ ၾကင္နာနားလည္သင့္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ခ်စ္ျခင္းမွာ ႏွလံုးသားတစ္စံုသာ မပါခဲ့ရင္ အခ်စ္စစ္လို႔မည္လိမ့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

Independence (မမွီခို၊ အားမကိုးဘူး)

စကားေျပာေကာင္းတဲ့ခ်စ္သူက "ငါဟာ မင္းအတြက္ေမြးဖြားလာတာပါ" လို႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ရွင္သန္မႈေတြရွိၾကတယ္။ တစ္ဘက္သားကို အလြန္အကြၽံ မွီခို၊ အားကိုးတာက သူ႔ကိုတာဝန္ပိုေစတဲ့အျပင္ စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေစပါတယ္

Jealousy (မနာလို၊ သဝန္တို)

သင့္တင့္တဲ့ မနာလို၊ သဝန္တိုမႈေတြက သူဟာ ကိုယ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္အေရးပါေၾကာင္း တစ္ဘက္သားကို ခံစားေစတယ္။ သဝန္တိုဖို႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းညီမွ်ရမယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ အက်ဳိးအေၾကာင္း အဆက္အစပ္မရွိတဲ့ သဝန္တိုမႈေတြက တစ္ဘက္သားကို မလိုလားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။

Kiss (အနမ္း)

အနမ္းတစ္ပြင့္က စကားအခြန္းေထာင္ေသာင္းထက္ သာလြန္ပါသတဲ့။ ညင္သာတဲ့အနမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ ကိုယ့္ျမတ္ႏိူးမႈ၊ ၾကင္နာမႈကို ျပသႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူကိုနမ္းဖို႔ မတြန္႔တိုသင့္ပါဘူး။

Love (ခ်စ္တယ္)

ခ်စ္တာနဲ႔ ႏွစ္သက္တာမတူပါဘူး။ ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ တစ္ဘက္သားအတြက္ အရာရာေပးဆပ္ရဲပါတယ္။ "ခ်စ္တယ္"ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းက တျခားတန္ဖိုးႀကီးလက္ေဆာင္ေတြထက္ တစ္ဘက္သားရဲ႕ရင္ကို ေႏြးေထြးၾကည္ႏူးေစပါတယ္။

Mature (ရင့္က်က္)

တခ်ဳိ႕က အခ်စ္ဦးနဲ႔ ဘာေၾကာင့္အလြယ္တကူ ေကြကြင္းၾကရသလဲ?
အေၾကာင္းက ငယ္ရြယ္စဥ္ ရည္းစားထားခ်ိန္မွာ ကေလးဆန္စိတ္ေတြ မ်ားေနခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူကမွ အဆင္ေျခမရွိ စူစူေအာင့္ေအာင့္ မႀကီးျပင္းတတ္တဲ့ကေလးကို အၿမဲအလိုလိုက္ ခ်စ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူရင့္က်က္ရင္ အခ်စ္လည္းရင့္က်က္ၿပီး လွပတဲ့အဖူးအပြင့္ေတြ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဖူးပြင့္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

Natural (ပင္ကို၊ ပကတိ)

ခ်စ္စၾကင္စမွာ လူေတြက ကိုယ့္အားနည္းခ်က္၊ အနာအဆာကို သိုဝွက္ၿပီး ဟန္ေဆာင္ေနတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအားနည္းခ်က္ေတြက ႏွစ္ၾကာမွ တေျဖးေျဖး ေပၚလာတတ္တယ္။ ခ်စ္စတည္းက ပကတိအတိုင္းခ်စ္မယ္၊ သဘာဝအတိုင္း ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္းခဲ့ရင္ အခ်စ္က ပိုတာရွည္တည္ၿမဲမွာျဖစ္တယ္။

Observe (ဂရုတစုိက္ ၾကည့္ရႈမွတ္သား)

တစ္ဘက္သားရဲ႕ ဝါသနာ၊ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာေတြကို ဂရုတစိုက္မွတ္သားျခင္းျဖင့္ တစ္ဘက္သားကို ပိုနားလည္ေစသလို တစ္ခါတေလမွာ သူ႔ကို ထူးဆန္းအံ့ၾသေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ- မဂၢဇင္းအတူၾကည့္တုန္း စာအုပ္ထဲကနာရီကို သူသေဘာက်ေၾကာင္းေျပာခဲ့ရင္ သူ႔ေမြးေန႔မွာ သူအံ့ၾသဝမ္းသာေအာင္ လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို တစ္ဘက္သားရဲ႕အႀကိဳက္ကို ဂရုစိုက္တတ္တဲ့စိတ္က လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြထက္ ပိုတန္ဖိုးရွိေၾကာင္း တစ္ဘက္သားကို ခံစားေစႏိုင္ပါတယ္။

Protect (ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္)

ေယာက္်ားေလးခ်စ္သူက မိန္းကေလးခ်စ္သူကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တယ္ဆိုတာ သဘာဝပါ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးခ်စ္သူကလည္း ေယာက္်ားေလးခ်စ္သူရဲ႕ ေလးစားမႈ၊ မ်က္ႏွာသာေပးမႈကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါမယ္။ လူေတြၾကားမွာ သူ႔အရွက္မရဖို႔၊ ထိခိုက္နာက်င္မႈေတြ မရဖို႔ သတိထားရပါမယ္။

Quarter (ခြင့္လြတ္သည္းခံ)

ခြင့္လြတ္သည္းခံျခင္းေတြ အခ်စ္မွာမရွိမျဖစ္တဲ့ အရာေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕အမွားကို ျပည့္ဝတဲ့သေဘာထားတဲ့ ခြင့္လြတ္သင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

Receive (လက္ခံ)

ကိုယ့္အတြက္ ခ်စ္သူေပးဆပ္တဲ့အရာတိုင္းကို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ပ်က္သြားတဲ့အမႈအရာမ်ဳိး၊ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး ထုတ္မျပသင့္ပါဘူး။ အဲဒီအျပဳအမႈေတြက သူ႔ကို စိတ္ဓာတ္က်အားငယ္ေစပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ခ်စ္သူေပးဆပ္တာကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အသြင္နဲ႔ လက္ခံေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ အၾကင္နာကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲေစပါတယ္။

Share (မွ်ေဝ)

တကယ္ခ်စ္ၾကၿပီဆိုရင္ ဘဝရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္၊ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြကို အတူတကြမွ်ေဝသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဝေဖာ္တစ္ဦးရဲ႕ အရိုးရွင္းဆံုး ဝတၱရားပဲျဖစ္တယ္။

Tender (ႏူးညံ့)

အခ်စ္မွာ ႏူးညံ့မႈေတြရွိသင့္ပါတယ္။
အခ်စ္မွာ ႏူးညံ့မႈေတြကင္းခဲ့ရင္ အခ်စ္က ခ်စ္စရာမေကာင္းေတာ့ပါဘူး။

Understand (နားလည္)

တစ္ဘက္သားရဲ႕ အမူအက်င့္ကို နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ရင္ အခ်စ္ဟာ အထီးက်န္ၿပီး ဆက္ဆံေရးမဲ့သြားႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ႐ႈေထာင့္ကေနၿပီး ေတြးေတာခံစားေပးျခင္းအားျဖင့္ တစ္ဘက္သားကို ပိုနားလည္ေစႏိုင္ပါတယ္။

Veracity (ေျဖာင့္မွန္၊ မွန္ကန္ျခင္း)

အခ်စ္မွာ ေျဖာင့္မွန္၊ မွန္ကန္ျခင္းေတြ အဆတစ္ရာလိုပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္ခ်စ္သူကို "အေျပာသမား" တစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္သလို သူကလည္း ကိုယ့္ကိုျဖစ္ေစခ်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္း အခ်စ္ညာစားသူ မျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။

Wait (ေစာင့္သည္)

အခ်စ္မွာ ေစာင့္တာက အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေလးျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားနဲ႔ အတူႀကီးျပင္းရွင္သန္သင့္ပါတယ္။ ခရီးလမ္းဆံုးထိ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေဖးမေစာင့္စားသင့္ပါတယ္။ ကိုယ္အရင္ ေျခလွမ္းလွမ္းၿပီး တစ္ဘက္သားကို ေနာက္ခ်န္ထားရစ္ခဲ့လို႔ မသင့္ပါဘူး။

X (အေျမႇာက္သေကၤတ)

ခ်စ္သူအေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္ကို ေန႔တိုင္းဆတိုးၿပီး ေျမႇာက္သြားခဲ့ရင္ အခ်စ္ကအလိုလိုေနရင္း အဆံုးမရွိျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

Yield (အေလ်ာ့ေပး)

ႏွစ္ေယာက္အတူေနခ်ိန္မွာ ျငင္းခုန္မႈက ရွိစၿမဲျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္ အေလ်ာ့ေပးတာက ေဒါသမုန္တိုင္းကို ၿငိမ္းေအးေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပႆနာကို သဲသဲကဲြကဲြ မသိခင္ "လမ္းခဲြၾကရေအာင္" ဆိုတဲ့စကားကို အလြယ္တကူမေျပာမိဖို႔ သတိထားရပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ေတြၿငိမ္သြားမွ ျပႆနာရင္းျမစ္ကိုရွာၿပီး ေျဖရွင္းနည္းေတြ ရွာတာဟာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။

Zero (စမွတ္)

အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ မွတ္ယူတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခ်စ္ေရးခုိင္ၿမဲၿပီလို႔ ထင္ျမင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္ေနခ်ိန္မွာ အရင္ညားစ၊ ခ်စ္စ၊ ၾကင္နာစက ခံစားခ်က္မ်ဳိး၊ စိတ္သေဘာထားမ်ဳိးထားဖို႔ မေမ့သင့္ပါဘူး။ တည္ၿမဲၿပီလို႔ မွတ္ယူၿပီး အခ်စ္ကို ပစၥလကၡမထားဘဲ၊ အနယ္မထိုင္ေစဘဲ ေန႔တိုင္းအခ်စ္ကို အသစ္အသစ္အျဖစ္နဲ႔ ခ်စ္ႏိုင္၊ ခံစားႏိုင္ခဲ့ရင္ အခ်စ္ဟာ အၿမဲႏုပ်ဳိလန္းဆန္းေနမွာျဖစ္တယ္။

လူေတြက အခ်စ္ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးဖဲြ႔ဆိုၾကပါတယ္။ ဖဲြ႔ဆိုၾကတဲ့အထဲမွာ အခ်စ္တာရွည္ခိုင္ၿမဲဖို႔၊ ခ်စ္ခရီးလမ္းေျဖာင့္ျဖဴး သာယာဖို႔ အဓိကထား ေရးဖဲြ႔ၾကပါတယ္။ အခ်စ္အကၡရာ A to Zကို အဂၤလိပ္ဘာသာ၊ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ဖတ္ဖူးေကာင္း ဖတ္ဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ အခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွ ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ၿပီးႏိုင္မယ့္အရာမဟုတ္တာေၾကာင့္ အဲဒီအခ်စ္ေတြကိုပဲ ကြၽန္မက ထပ္ဘာသာျပန္ဆိုပါတယ္။ အခ်စ္အကၡရာ A to Z လက္ခံသည္ကပဲ စမွတ္စခဲ့ပါတယ္။ အားလံုး ခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ...

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

12 April 2010

✿✿✿“~~~သၾကၤန္ ႏွင့္ ႏွစ္သစ္ မွာသူငယ္ခ်င္း အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစ~~~"✿✿✿

12 March 2010

သူငယ္ခ်င္း.....

သူငယ္ခ်င္း .....
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္ရမဲ့
အတန္းျပီးေခါင္းေလာင္း ring ကို
ငါမုန္းမိတယ္....
သူငယ္ခ်င္း .....
တူတူထိုင္လို ့မင္းမ်က္ႏွာေငး
ဆားမပါဟင္းကို
ကင္တန္းေလပူပူေနကြ်တ္ကြ်တ္ဆ
ူမွာ
ငါမက္ေမာတယ္
အတန္းမတက္ခ်င္ဘူး ..
သူငယ္ခ်င္း.....
summer ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္
အလိုအေလ်ာက္ႏွင့္ phone သံကို
အိမ္ျပင္မထြက္ ထုိင္ေစာင့္ရင္းနဲ ့
ငါေစာင့္ရတာ ရင္ခုန္ေစခဲ့တယ္..
သူငယ္ခ်င္း.....
အခ်ိန္တန္လို ့ဘြဲေတြရရင္
ခြဲရမွာမို ့
မင္းကိုဖြင့္ေျပာ ငါစိတ္ေမာရ ..
မင္းကစိတ္ဆိုးဦးမွာလား..

10 March 2010

လူ႔ဘဝကို အရသာခံျခင္း

အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္

ဒီ့ထက္ပိုေကာင္းတဲ့အခ်စ္ ရွိႏိုင္ေသးတယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။
အခုလက္ရွိပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အခ်စ္ကအေကာင္းဆံုးပါ။

အသက္ငယ္ေသးတယ္ ေနာက္က်မွအိမ္ေထာင္ျပဳလည္းရတယ္
လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။
အခ်စ္က အသက္အရြယ္ကို ေစာင့္လိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး။

အကြာအေဝးေၾကာင့္ အခ်စ္ကို လက္လြတ္ဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။
အခ်စ္က ကိုယ္နဲ႔အတူ ရထား၊ ေလယာဥ္စီးလို႔ရပါတယ္။

ေငြေၾကးမခ်မ္းသာတဲ့ ခ်စ္သူကို မစြန္႔လြတ္လိုက္ပါနဲ႔။
အသံုးမက်တဲ့လူကလဲြလို႔ လံု႔လဝီရိယရွိသူဆိုရင္ သင့္ကိုခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္ပါတယ္။

အခ်စ္က ရိုးရွင္းေလ ေပ်ာ္ရႊင္ေလျဖစ္တယ္။
တစ္သက္မွာ တစ္ေယာက္တည္းခ်စ္တာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။
ခ်စ္တာမ်ားၿပီး ခံစားခ်က္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားရင္ ထံုက်င္သြားတတ္တယ္။
လမ္းခဲြႀကိမ္မ်ားရင္ က်င့္သားရသြားတတ္တယ္။
ခ်စ္တာမ်ားရင္ ႏႈိင္းယွဥ္မႈေတြမ်ားသြားတတ္တယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ အခ်စ္ကို အယံုအၾကည္မဲ့သြားတတ္တယ္။

အခ်စ္က ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ဒ႑ာရီပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။
ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စြန္႔ရတာ သိပ္မနာက်င္ေပမယ့္
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို စြန္႔ရတာေလာက္ နာက်င္တာမရွိပါဘူး။
ကံအေၾကာင္းပါခဲ့ရင္ အခ်ိန္၊ ေနရာဆိုတာ အကြာအေဝးမဟုတ္ပါဘူး။
ကံအေၾကာင္းမပါခဲ့ရင္ အတူဆံုမိလည္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မႏွစ္လိုတတ္ၾကဘူး။

အခ်စ္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ခံစားရင္ ထိခိုက္နာက်င္ခဲ့လည္း ေနာင္တမရတတ္ဘူး။
အခ်စ္ကို အေတြ႔အႀကံဳတစ္မ်ဳိးလို႔ မွတ္ယူခဲ့ရင္ အသဲကဲြခ်ိန္
ခ်ဳိၿမိန္တာကို ခံစားမိမယ္။
အခ်စ္ကို ျဖတ္သန္းမႈတစ္ခုလို႔ မွတ္ယူခဲ့ရင္ လဲၿပိဳခ်ိန္ လွပတယ္လို႔ ခံစားမိမယ္။
အထီးက်န္ စိတ္ေလလို႔ လူတစ္ေယာက္ကို မွားခ်စ္မိတာမ်ဳိး မျဖစ္ေစပါနဲ႔။
လူတစ္ေယာက္ကို မွားခ်စ္မိလို႔လည္း တစ္သက္လံုး အထီးမက်န္ပါေစနဲ႔။
အခ်စ္က ရိုးရွင္းေလ ေပ်ာ္ရႊင္ေလျဖစ္တယ္။

ဘဝေဖာ္ဆိုတာ

ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ္ကလဲြရင္ ဘယ္သူကိုမွမယူဘူးဆိုတဲ့လူ မဟုတ္ပါဘူး။
ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ့္အားနည္းခ်က္အားလံုးကို သိသည့္တိုင္ ကိုယ့္ကိုေရြးခ်ယ္သူျဖစ္တယ္။

ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိတ္မုန္႔ႀကိဳက္လို႔ သူကိတ္မုန္႔လိုက္ႀကိဳက္တဲ့လူ မဟုတ္ဘူး။
ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ္ၾကက္ဥအကာစားၿပီး သူၾကက္ဥအႏွစ္စားသူျဖစ္တယ္။

ဘဝေဖာ္ဆိုတာ မိုးခ်ဳပ္တာနဲ႔ ကိုယ့္လက္ကိုဆဲြၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ထဲဝင္တဲ့လူ မဟုတ္ဘူး။
ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ္အျပန္ကိုေမွ်ာ္ၿပီး ထမင္းအတူစားဖို႔ ေစာင့္ေနသူျဖစ္တယ္။

ဘဝေဖာ္ဆိုတာ အခ်စ္အေၾကာင္းပဲဖဲြ႔ႏဲြ႔ၿပီး "ခ်စ္တယ္"ဆိုတဲ့စကားကို
ပါးစပ္ဖ်ားကမခ်သူ မဟုတ္ဘူး။
ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ အိုးခြက္ပန္းကန္အေၾကာင္း ျမည္တြန္ေတာက္တီး
ေျပာတတ္တဲ့သူျဖစ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘဝေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ္အတြက္ အတိအလင္း
သတ္မွတ္ထားသူျဖစ္ရံုမက ကိုယ္နဲ႔အတူ အိမ္ေထာင္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ
အတိုင္အေဖာ္ညီမႈ၊ ၾကင္နာမႈ၊ သာမန္ရုိးရွင္းမႈ၊ နားလည္မႈ၊ ခြင့္လြတ္မႈေတြ
မွ်ေဝေပးသူျဖစ္တယ္။

ဂတိနဲ႔ပတ္သက္ရင္

ေ႐ွးဂရိရာဇဝင္ပံုျပင္မွာ ခ်စ္သူေတြက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူရဲ႕လက္ခလယ္မွာ
အခ်င္းခ်င္း လက္စြပ္ေတြဝတ္ဆင္ေပးၾကတယ္။ အေၾကာင္းက လက္ခလယ္မွာရွိတဲ့
ေသြးေၾကာတစ္ေခ်ာင္းက ႏွလံုးနဲ႔တိုက္ရိုက္ ဆက္သြယ္ထားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ လက္စြပ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္က ႏွလံုးသားရဲ႕ အာမခံခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္
လူ႔ေလာကမွာ ဆံျဖဴသြားက်ဳိးတဲ့အခ်စ္က နည္းခဲ့ပါတယ္။ ရုိးေျမက်ဆိုတဲ့
ခ်စ္သူေတြ ႐ွားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔တစ္သက္အတူေနဖို႔ ေရြးခဲ့သူက
ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုး ဟုတ္ခ်င္မွလည္းဟုတ္မယ္။ ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးက
ကိုယ္နဲ႔တစ္သက္အတူ ေနရခ်င္မွလည္း ေနရမယ္။ တခ်ဳိ႕ခ်စ္သူေတြကေတာ့
ဒီတစ္သက္အတူမေနရရင္ ေနာင္ဘဝမွာေနရဖို႔ ေတာင္းဆုျပဳတတ္ၾကတယ္။
အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ခ်စ္သူေတြ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတဲ့တံခါးဝကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေနာက္
အခ်င္းခ်င္း တန္ဖိုးမထားၾကသူေတြလည္း ရွိၾကတယ္။

ဂတိသစၥာေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေပးစရာ မလိုပါဘူး။
ခ်စ္ေနခ်ိန္ အတူေနခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တန္ဖိုးထားတတ္ၾကမယ္၊
တစ္ေန႔တာကို ေနာက္ဆံုးခ်စ္ရမယ့္ရက္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ခ်စ္ၾကမယ္၊
ခ်စ္သူလက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားမယ္၊ ရုပ္ရည္အိုမင္းသြားလည္း၊
ပါးေရေတြတြန္႔သြားလည္း ကိုယ့္မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ ခ်စ္သူကိုအလွဆံုး
သိမ္းထားႏိုင္ခဲ့ရင္ ဂတိတည္ရာေရာက္ပါတယ္။

လူ႔ဘဝနဲ႔ ပတ္သက္ရင္

ဘဝဆိုတာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္နဲ႔တူတယ္။ ႏွစ္လရာသီေတြက အညႇာတာကင္းမဲ့တယ္။
အတိတ္ကိုျပန္ မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေတာ့ လူေတြအသက္ရွင္တာက
စိတ္ခံစားမႈတစ္မ်ဳိးလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဆင္းရဲတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ခ်မ္းသာတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရယူတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆံုး႐ႈံးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရာအားလံုးက
လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္းမွာျဖစ္ၿပီး လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္းမွာ
ေပ်ာက္သြားႏိုင္တယ္။

မေန႔က၊ ဒီေန႔၊ မနက္ျဖန္ ဘာေန႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ရႊင္လန္းတဲ့ေန႔က
အလွဆံုးေန႔ျဖစ္တယ္။ မိသားစုအခ်စ္၊ သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္၊ ခ်စ္သူအခ်စ္
ဘာအခ်စ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးႏိုင္ရင္ ခံစားခ်က္ေကာင္းေတြေပးတယ္။

စကားတစ္ခြန္းက ဒီလိုဆိုပါတယ္။

"ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးတာကို မေမ့နဲ႔၊ လက္ရွိပိုင္ဆိုင္တာကို ပိုတန္ဖိုးထားပါ။
ကိုယ့္အတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့အရာကို လက္မလြတ္နဲ႔၊ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ဖူးတာကို
အမွတ္တရထားပါ။ လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ေမာပန္းလာရင္ စိတ္ကို
ကမ္းကပ္ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။ ေရြးခ်ယ္ၿပီးေနာက္ ေနာင္တမရနဲ႔၊ အပင္ပန္းခံမွ
ျပည့္ဝတာကို နားလည္မယ္၊ အနာခံမွ ဘဝကိုနားလည္မယ္။ စိတ္ထိခိုက္အားငယ္မိမွ
ႀကံ့ခိုင္တာကိုနားလည္မယ္။

ေလတိုက္တဲ့မနက္ဆိုတာသလို လွပတဲ့ညေနဆည္းဆာလည္း ရွိမယ္။ ၾကယ္ေၾကြညေတြလည္း
ရွိႏိုင္မယ္။ ဘဝဆိုတာ အျပန္မရွိတဲ့ လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔တူတယ္။ ဘဝဆိုတာ
အစမ္းေလ့က်င့္မႈေတြမရွိတဲ့ တိုက္ရိုက္သရုပ္ေဆာင္မႈေတြျဖစ္တယ္။
သရုပ္ေဆာင္မႈတိုင္းကို ပုိင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္လုပ္ႏိုင္တာက လူ႔ဘဝကို
အေကာင္းဆံုး တန္ဖိုးထားနည္းပဲျဖစ္တယ္"


ရယ္(ၿပံဳး)တာနဲ႔ပတ္သက္ရင္

နားလည္မႈလဲြတာနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ ခပ္ဟဟရယ္ႏိုင္တာက ရည္မြန္ျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
မွားယြင္းမႈနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ ခပ္ပြင့္ပြင့္ရယ္ႏိုင္တာက
သေဘာထားႀကီးျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
အက်ဳိးမဲ့ေစတာနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရယ္ႏိုင္တာက ရက္ေရာျခင္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
ေရွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္သာတဲ့ကိစၥနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ျပက္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ရယ္ႏိုင္တာက အသိဥာဏ္တစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။

အပ်က္အဆီး၊ ဒုကၡနဲ႔ႀကံဳတဲ့အခါ စိတ္အေႏွာင့္အရွက္ကင္းကင္း ရယ္ႏိုင္တာက
သေဘာထားႀကီးျခင္း တစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။

မေထမဲ့ျမင္ျပဳခံရတဲ့အခါ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရယ္ႏိုင္တာက
ကိုယ့္ကိုယံုၾကည္မႈတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
အသဲကဲြတဲ့အခါ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ရယ္ႏိုင္တာက ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကင္းနည္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။
ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာျဖစ္ျဖစ္... ဘယ္လိုအေၾကာင္းမ်ဳိးမွာျဖစ္ျဖစ္
ေန႔တိုင္းၿပံဳးရယ္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ လွပတဲ့ဖန္ေဂၚလီနဲ႔တူတယ္။ ကမာၻ႔ေနရာအႏွံ႔မွာ
ျပန္႔က်ဲေနတယ္။ အဲဒီဖန္ေဂၚလီကို လူတခ်ဳိ႕က မ်ားမ်ားေကာက္ေတြ႔တယ္။ တခ်ဳိ႕က
နည္းနည္းေကာက္ေတြ႔တယ္။ တခ်ဳိ႕ကလံုးဝေကာက္မေတြ႔ဘူး။ လက္ရွိအေျခအေနကို
တန္ဖိုးထားျမတ္ႏုိးပါ။ စိတ္နဲ႔ခံစားမွ်ေဝတတ္ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက
ကိုယ္နဲ႔တစ္သက္လံုးရွိေနပါတယ္။

လူေတြက ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခ်ိန္ တန္ဖိုးထားေကာင္းမွန္းမသိဘဲ ဆံုး႐ႈံးသြားမွ
ႏွေျမာသတျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္း
ဆံုး႐ႈံးသြားရေတာ့မယ္လို႔ သိခ်ိန္ေရာက္မွ လက္ကမလြတ္စတမ္း
ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဘဝမွာ တဇြတ္ထိုးေခါင္းမာမႈတခ်ဳိ႕က
ေသဆံုးခ်ိန္မွ လက္လြတ္ၾကရတယ္။

08 March 2010

အခ်စ္နဲ ့အခ်ိန္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက Love ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ Felling ရယ္၊ Richness ရယ္၊ Happiness ရယ္၊ Sadness ရယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူေနထိုင္သတဲ့ ။

တစ္ေန႔ေတာ့ Love ဟာ သူမအတြက္ မည္သူသာလွ်င္ Love ရဲ႕တန္ဖိုးနဲ႔ ထိုက္တန္ သလဲ လို႔ စဥ္းစားမိသတဲ့ ။

အဲဒါကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္တာနဲ႔အမွ
် Love က လည္း သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမးသတဲ့ ….

အဲဒီအခါ Richness ကလည္း သူသည္လွ်င္ Love ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို အလွပဆံုး ဖန္တီး ႏိုင္တဲ့သူ လို႔ သူရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြနဲ႔ ဖ်ားေယာင္း ေျပာဆိုသတဲ့ ……။

Happiness ကလည္း သူသာလွ်င္ Love ရဲ႕ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုးကို သာယာမွဳေတြ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳေတြ အမ်ားဆံုးေပးႏိုင္သူျဖစ္ေစမယ္လို႔ ေျပာျပန္သတဲ့ …….။

Sadness ကလည္း သူနဲ႕သာတြဲလိုက္ရင္ အမ်ားသူဟာစိတ္ထဲမွာ သနားစိတ္ေတြ ၀င္လာမယ္၊ ၀မ္းနည္းမွဳေတြပါလာမယ္၊ အဲဒီအခါ Love ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဟာလည္း ပိုျပီး ေလးနက္ၿပီး ခံစားခ်က္ပါေစမယ္ လို႔ ေျပာျပန္သတဲ့……. ။

Love က ဘယ္သူ႔ကို ေရြးခ်ယ္ရမလဲလို႔ Feeling ကိုေမးတဲ့အခါ ။ Feeling က တစ္ေယာက္ေျပာတိုင္း ေျပာတဲ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအေပၚ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲ ၿပီး တိက်တဲ့အေျဖရယ္လို႔ မေပးႏိုင္ျပန္ဘူး ။

အဲဒီအခါ Love က ဘယ္သူ႔ကို ေရြးရမလဲလို႔ စိတ္ရွဳပ္ေနသတဲ့ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Love ဟာ ခရီးထြက္ဖို႔ စိတ္ကူးမိတဲ့အခါ သူမ ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အေဖာ္လိုက္ဖို႔ ေခၚသတဲ့ ။

ပထမဆံုး Richness ကို အေဖာ္ေခၚသတဲ့ Richness က သူက ဒီေနရာကေန ထြက္ခြာ သြားလို႔ မျဖစ္ဘူးတဲ့ ။ သူ႔ရဲ႕ စီးပြားေရးေၾကာင့္ Richness ဟာ Love ေခၚရာ ေနာက္ကို မလိုက္ႏိုင္ဘူးေလ .. ။ ဒါေပမယ့္ Love ကိုေတာ့ မသြားပဲ သူ႔နားမွာေနဖို႔ တားျမစ္သတဲ့ ။

Love ဟာ ဒုတိယ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Happiness ကုိ ေခၚျပန္သတဲ့ ။ အဲဒီအခါ Happiness ကလည္း သူက အျမဲေပ်ာ္ေနခ်င္တာ ေပ်ာ္စရာေနရာေတြကိုပဲ လိုက္ၿပီး ရွာခ်င္တာ ။ Love နဲ႔ေပ်ာ္သလို တျခားအေၾကာင္းအရာေတြနဲ႕လည္းေပ်ာ္တယ္ Love ရဲ႕ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုးကိုေတာ့ လိုက္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းျပန္သတဲ့ .။

Love ဟာ ၀မ္းနည္းသြားမိသြားတယ္ ။ အဲဒီအခါ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနတက္တဲ့ Sadness ကို လိုက္ရွာၿပီး ရင္ဖြင့္သတဲ့ .. ေနာက္ဆံုးေတာ့ Love ဟာ သူ႔ရဲ႔ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးတက္သူဟာ Sadness လို႔ ယူဆသတဲ့ ။ ေနာက္ေတာ့ Sadness ကို သူ႔ခရီးကို လိုက္ဖို႔ ေခၚတဲ့အခါ … အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ Sadness ဟာ ပိုၿပီး ၀မ္းနည္းတဲ့ သရုပ္ေပၚလြင္တဲ့ မ်က္နွာေဘးနဲ႔ love ရယ္ ငါေတာင္း ပန္ပါတယ္။ ငါက နဂိုကတည္းက ပူေဆြးေနတက္တာ နင့္လည္း အခု ၀မ္းနည္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါတို႔အတူသြားတဲ့ ခရီးဟာ ပ်င္းစရာေကာင္းပါတယ္။ အဲလိုပဲ ငါကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေၾကကြဲခ်င္ေနတာ … ခရီးမထြက္ ခ်င္ေသးဘူးလို႔ လွလွ ပပ ျငင္းဆိုလိုက္ျပန္တယ္။

Feeling ကို ေခၚဖို႔ Love က ဆံုးျဖတ္တဲ့ Feeling ကလည္း သူက မည္သူနဲ႔မဆို အဆင္ေျပ တဲ့အေၾကာင္း Richness ကလည္း သူ႔ကို အလိုရွိေၾကာင္း၊ Sadness ကလည္း သူမကိုအလိုရွိေၾကာင္း၊ Happiness ကလည္း အျမဲေခၚေနသတဲ့ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္လွည့္စီေနမယ္လိ႔ုေျပာတဲ့အခါ Love က အေျခအေန မွန္ကို နားလည္သြားၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္း ခရီး ထြက္လာသတဲ့ …..။

ဒီလိုနဲ႔ လမ္းတစ္၀က္ေရာက္တဲ့အခါ Knowledge နဲ႔ လမ္းမွာ သြားေတြ႕သတဲ့ ။ Love ဟာ သူ႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြဟာ သူ႔ကို ဥပကၡာျပဳတယ္၊ ဘယ္သူကမွ လိုက္မလာၾကဘူး လို႔ ရင္ဖြင့္သတဲ့ …။ အဲဒီအခါ Knowledge က ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ပီး …. မဟုတ္ဘူး Love မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေဖာ္မမဲ့ခ့ဲပါဘူး တဲ့ အဲလိုေျပာတဲ့အခါ Love က ေၾကာင္အမ္းအမ္းနဲ႔ ကၽြန္မ အေဖာ္မမဲ့ခဲ့ဘူးဟုတ္လား လို႔ျပန္ေမးတဲ့အခါ … မင္းေဘးမွာ Time က အျမဲကပ္ပါလာတယ္ေလ လို႔ေျဖလိုက္သတဲ့ ။

Love ကလည္း Knowledge ေျပာမွ ေဘးဘီကို ၾကည့္မိတဲ့အခါ ေဘးနားက Time ကို သတိထားမိသတဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ Love က Time ကိုေတာင္းပန္သတဲ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း ေတြ ေတာင္ ကၽြန္မေနာက္ကို မလိုက္ဘူး Time က ဘာ့ေၾကာင့္လိုက္လာရသလဲလို႔ ေမးေတာ့

Time က သာလွ်င္ Love ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို အနားလည္ဆံုး၊ Time ကသာ Love ကို တည္ျငိမ္ရာ အရပ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္ဆံုးနဲ႔ Love ရဲ႕ တန္ဖိုး၊ Love ရဲ႕ တန္ခုိးကို အျမင့္မားဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူပါ

လို႔ ရဲရဲ ၀ံ့၀ံ့ ဟစ္ေၾကြးသတဲ့ … ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ Love ဟာ သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို အနားလည္ဆံုး သူမ၏ ေဘးမွာ အျမဲရပ္တည္သူအျဖစ္နဲ႔ Love ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးဟာ Time ရဲ႕ ေခၚေဆာင္ရာ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ တျဖည္းျဖည့္ ရင့္က်က္တည္ျငိမ္လို႔ အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီး Love ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ေကာင္းေကာင္း ေဖာ္ ညႊန္း တက္ သြားပါတဲ့ ။